O jajku pisano wiele we wszystkich krajach i językach świata. Jest ono również obecne od wieków w wielu różniących się od siebie kulturach, takich jak starożytny Egipt, Chiny, dawna Persja, czy też wczesnośredniowieczna Europa. Co ciekawe, jajku zawsze przypisuje się pewne magiczne moce, które mają zostać wzmocnione poprzez jego zdobienie i farbowanie.
Czytaj dalej
Obyczajem, który jest wciąż szeroko rozpowszechniony na Łużycach do dnia dzisiejszego jest tzw. Wielkanocy prezent od chrzestnego. Kiedyś był to tradycyjnie piernik oraz słodka bułka, dzisiaj może to być kilka pięknie ozdobionych jajek, niewielka suma pieniędzy, czy też słodycze.
W przeszłości, ale także często i dziś, dzieci bawią się w tzw. walkowanje jajow, czyli dosłownie kulanie jajek. Jajka są przykładowo spuszczane z niewielkiego, porośniętego trawą pagórka. Dziecko, któremu podczas tej zabawy uda się trafić jajko innego uczestnika gry, otrzymuje niewielką nagrodę. Pierwotnie zwyczaj ten był powiązany z przywoływaniem urodzaju. Wierzono, że poprzez toczenie jajek przez łąki i pastwiska, urośnie na nich później bujna trawa.
Czytaj dalej
Najstarsze zachowane pisanki na ziemiach polskich odnaleziono w pozostałościach grodu słowiańskiego podczas wykopalisk na wyspie Ostrówek, a datowane są na okres od końca X wieku do wieku XIII w4. Co ciekawe, dr Tadeusz Seweryn w swojej pracy mówi o tym jakoby „malowanie pisanek miało zupełnie luźny związek ze Świętem Wielkanocy, właściwie tylko taki, że część pisanek święci się wraz z jadłem, — użytkowanie zaś pisanek w grach towarzyskich, oraz jako środek pomocniczy w flircie wiejskim, ma podkład w dawnych tradycjach wielkich zabaw i obchodów święta wiosny”.
Czytaj dalej
