Grodzisko Dakowy Mokre

Grodzisko Dakowy Mokre okiem drona styczeń 2017 fot. Marcin Wójcik CC BY-NC-ND 3.0 PL

Jedno z kilkunastu grodzisk małego plemienia zwanego poznańskim, wyróżnionego przez Henryka Łowmiańskiego, na Równinie Szamotulskiej.

Historia

Grodzisko pierwotnie wklęsłe, obecnie częściowo zniszczone – wał zniwelowany w części północnej i południowej.

Opis

Lokalna nazwa grodziska to Okop Szwedzki, Grobla, gwarowo Okop Šfecki. Położone 800 m na północ od wsi, 200 m od lasu, wśród łąk, między dwoma rowami melioracyjnymi, 200 m na zachód od szosy z Dakowa Mokrego do Buku.

Grodzisko wklęsłe, średnicy prawdopodobnie około 100 m; zachowana wysokość wałów do 2 m, obecnie zalesione.

Znane w 2 poł. XIX w., materiały z grodziska znajdowały się w zbiorach Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego w 1886 r. i 1918 r. Wpisane do rejestru w 1974 r.

Grodzisko było „badane wykopaliskowo” w 1886 i 1918 r. W 1993 prowadzono badania powierzchniowe w ramach AZP.

Grodzisko dostępne dla zwiedzających.

Oprac. Marek Wróbel, OT NID Poznań, PT Trzebiny, 18-05-2018 r.

Bibliografia

Hensel W., 1950, Studia i Materiały do Osadnictwa Wielkopolski Wczesnohistorycznej, t. 1., s. 146-149;
Pietrzak R., 2003, Wstępne wyniki badań grodzisk wczesnośredniowiecznych na Równinie Szamotulskiej, [w:] Wielkopolskie Sprawozdania Archeologiczne, t. 6, s. 52;
Rutkiewicz M., 2002, Toponimia środkowowschodniej części województwa wielkopolskiego (gminy: Kuślin, Lwówek, Nowy Tomyśl, Opalenica), s. 245-250.

Artykuł pierwotnie ukazał się na portalu zabytek.pl.
Właściciel praw autorskich do artykułu: Narodowy Instytut Dziedzictwa.
Na naszych łamach publikujemy na podstawie licencji CC BY-NC-ND 3.0.